Gülen Öyküler Dizisi

1_ Kitapların ismi:

Oğlum Nerdesin? :1. Basım: Mart 1999, 3.Basım: 2001

Kızım Nerdesin? :1.Basım:1999, 3. Basım: Mayıs 2004

Oğlum Ben Çocukken :1.Basım: 1995, 5. Basım: Nisan 2005

Kızım Ben Çocukken :1.Basım:1995, 6.Basım: Şubat 2006


2_ Yazarı: Aytül Akal
3_ Yayınevi:
Uçanbalık Yayınları

4_ Resimleyen: Saadet Ceylan

5_ Türü: Öykü
6_ Yaş grubu: 10+


Kitapları Tanıtan: Çiğdem Gündeş


Genç olmak zor olsa gerek. (Üzerinden uzun zaman geçtiği için unuttum.) Bir yanda çocukluktan çıkmanın heyecanı, arkadaşlar, herkesi mahveden o güzel havalar… Beri yanda kendini ve hayatı sorgulama, yetişkinlerin anlayışsızlıkları… Bunlar yetmezmiş gibi dersler, ödevler, içi doldurulacak küçük yuvarlaklar, doğruları götüren yanlışlar… Bir adım ileride Çin Seddi gibi bir sınavın beklediğini bilmek. Buna bir de annelerle uğraşmak, onlara kendini anlatmak eklenince “İyi ki büyümüşüm,” diyor insan.

Çocuk ve gençlik kitapları yazarı Aytül Akal da bunu duyumsamış olmalı ki, gençler için el kitabı niteliğinde dört güzel kitap yazmış; Kızım Neredesin? Oğlum Neredesin? Kızım Ben Çocukken ve Oğlum Ben Çocukken. Eğer yakınlarda annenize bir armağan almanız gerekiyorsa en yakın kitapçıya uğramanızı atmanızı öneririm. Son karar gene sizin elbette.

“Annemize ilk gençlik kitabı mı armağan edeceğiz?” dediğinizi duyar gibiyim. Sizi anlıyorum ama bu kitapların aslında kendinize bir armağan olduğunu düşünün. Çünkü bir süre sonra; “Annem bir kitap okudu, hayatım değişti,” deme olasılığınız yüksek.

Bilirsiniz, biz yetişkinler biraz garip davranırız zaman zaman. Kendi gençliğimizi, yaşadığımız sıkıntıları, büyüklerimizle aramızdaki irili ufaklı anlaşmazlıkları unutuveririz. “Yavrum ben senin yaşındayken,” ya da “ Bizim zamanımızda,” diye başlayan ve ardı arkası gelmeyen uzun cümleleri çok sever, çok kullanırız. Annelerimiz de çok severdi bu cümleleri ve biz onlara ne çok içerlerdik… Unutuveririz.

Belki de aradaki zamandır bu unutkanlığın, gençlerle yetişkinlerin arasında var olduğuna inanılan uçurumların sebebi. Keşke bu uçurumların üzerine sağlam köprüler atabilecek sihirli bir formül olsa.

Aytul Akal, bu dizi kitaplarında hepimizin aradığı o sihirli formülü vermiş aslında. Anneniz bu kitapları okuyunca kendi annesine, kendine, size ve sizinle olan ilişkisine bir kez daha bakacak. Hatta üzerinde biraz düşünecek. Gülümseyerek okuyacak. Arada kendi kendine; “Allah! Allah! Demek tüm gençler aynıymış,” diye mırıldandığını duyarsanız sakın şaşırmayın.

Bu arada siz de okursanız göreceksiniz ki, sadece gençler değil, aslında bütün anneler de aynıymış. Hepsi aynı şeylere kızar, aynı şeylerden yakınır, aynı endişeleri taşırmış çocukları için. Hatta hepsi aynı komik durumlara düşerlermiş çoğu zaman. (Lütfen bu aramızda kalsın, annemle aramın bozulmasını hiç istemem.)

Ancak en önemlisi yani tüm annelerin ortak noktası, çocuklarına duydukları o uçsuz bucaksız sevgiymiş ve onların büyüdüğünü görmenin verdiği o buruk sevinç.

Aytul Akal, hepimize karmakarışık gelen anne-kız, ana-oğul ilişkisini öyle güzel ve şakacı bir dille yazmış ki, bir solukta okuyacak anneniz. Yani, siz çok beklemek zorunda kalmayacaksınız. Ah! Neredeyse, unutuyordum, sadece anne-genç ilişkisi değil elbette anlatılan. Hani şu her şeye burnunu sokan ama çok sevdiğimiz kardeşler var ya, onları da bulacaksınız sayfaların arasında. Hem de en çekilmez, en yaramaz ve hep olduğu gibi en sevimli ve vazgeçilmez halleriyle. Hayret! Demek tüm kardeşler de birbirinin aynıymış.

Ben biraz geç okudum bu kitapları ve çok pişman oldum. Pişmanlığım kendimden çok kızlarım adına. Daha önce okumuş olsaydım, onların çok işine yarardı. Benim çocuğum olsalar da benden farklı olduklarını ve artık büyüdüklerini daha kolay kabul ederdim. Böylece kızlarımın hayatları daha kolaylaşmış olurdu. Bilmem anlatabildim mi?

Son söz; şimdilik çok uzak gelse de belki bir gün siz de anne-baba olursunuz. Bu kitapların elinizin altında durmasında yarar var. O gün gelip çattığında annenizden geri isteyin onları. Buna anneniz de sevinecektir inanın. Çünkü çok sevdiğimiz büyükannelerimiz de var kitaplarda. Yani dört kitapla çok nesil…


1 yorum:

Dolu dolu bir blog daha buldum. Memnun oldum. :) Emeğinize sağlık. İyi okumalar.